Strony sporu zawarły w 2004 r., trzy umowy deweloperskie, na mocy których Klienci Kancelarii (małżeństwo) nabyli, od znanego na rynku dewelopera, trzy lokale mieszkalne w budynku wielorodzinnym, na jednym z mokotowskich osiedli.
Warunkiem nabycia lokali, była możliwość ich połączenia w jedno duże mieszkanie. Strony uzgodniły, że nabywcy, działając pod nadzorem sprzedającego, przy pomocy własnej ekipy budowlanej, wykonają wszystkie prace, sprowadzające się do przebudowy lokali. Kupujący zapłacili ponad 1 mln zł. zaliczek na poczet ceny, a załatwiwszy wszystkie formalności, przystąpili do przebudowy, cały czas działając pod nadzorem inspektora nadzoru z ramienia dewelopera.
Kiedy prace były już na ukończeniu, deweloper usunął ekipę budowlaną kupujących, zamknął lokal i zabronił ochronie budynku wpuszczania do niego nabywców. Następnie przebudował lokale wg swojego projektu, uzyskując dwa nowe mieszkania, które sprzedał powiązanej osobowo i kapitałowo spółce. Pieniędzy z tytułu zaliczek sprzedający kupującym nigdy nie oddał.
W wyniku pozwu skierowanego przez Kancelarię, Sąd Apelacyjny w Warszawie zasądził ostatecznie na rzecz klientów Kancelarii ponad 2 mln zł. odszkodowania, z ustawowymi odsetkami za 10 lat wstecz, łącznie kwotę ponad 3 mln. zł.
Sądy obydwu instancji nie podzieliły żadnego argumentu pozwanej, zwłaszcza jakoby kupujący prowadzili prace wadliwie, bez wymaganych pozwoleń i w sposób zagrażający bezpieczeństwu budynku.
Spór z deweloperem, zakończył się jego wnioskiem, o ogłoszenie upadłości, natomiast w stosunku do prezesa zarządu, złożone zostało zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa oszustwa oraz ukrywania majątku spółki.
Ta nieskomplikowana w istocie sprawa, to też przykład obrazujący stan polskiego sądownictwa, trwała bowiem – od wniesienia pozwu do uprawomocnienia się wyroku – przez 10 lat.